Stara Wędliniarnia to projekt jednego z właścicieli "Masarni Bukowina"- pasjonata historii wytwarzania wędlin i szynek wszelakich w Polsce na przestrzeni wieków. Kiedy wszyscy pracownicy opuszczają masarnię , odtwarza on w wolnym czasie zapomniane produkty.

Szuka  w bibliotekach, archiwach i rozmawia z ludźmi pamiętającymi jeszcze piękne czasy kiedy to Polska słynęła z kunsztu masarskiego.

Poprawia przepisy i receptury  na wyroby  które przez lata zniewolenia i chęć szybkiego zysku straciły swoje walory i została po nich tylko nazwa. 

Duży wpływ na stworzenie marki "Stara Wędliniarnia" miało motto:

"Między wszytkiemi własnościami ludzkiemi i tę mają ludzie z natury attrybuta, że się w smakach różnych kochają, nie tylko z apetytu, ale też z biegłości, umiejętności i wiadomości."

 Stanisława Czernieckiego, autora pierwszej polskiej książki kucharskiej, która przez co najmniej całe stulecie w przemożny sposób kształtowała polskie gusta kulinarne. 

Compendium ferculorum, czyli zebranie potraw... Dowiadujemy się, że cieszył się zaszczytnym tytułem sekretarza królewskiego i był kuchmistrzem wojewody krakowskiego Aleksandra Michała Lubomirskiego. Jako autor pracy o dworze wojewody Stanisława Czernieckiego występował z tytułem podstolego żytomierskiego. Był więc Czerniecki dworzaninem wielkiego pana, królewskim sekretarzem i urzędnikiem ziemskim. Przede wszystkim był jednak kuchmistrzem i w tym właśnie charakterze znalazł miejsce w polskiej historii. Jak sam pisał kuchmistrz w polskim języku brzmi kuchenny nauczyciel. Z tej lapidarnej definicji wyziera przede wszystkim duma Czernieckiego, w oczach którego kuchmistrz to nie tylko przełożony kucharzy, nadzorca kuchni i wysoki urzędnik dworski, ale przede wszystkim twórca i artysta, który swoim talentem, umiejętnościami i wiedzą potrafi się dzielić z innymi. Miejsce kuchmistrza wśród twórców wynika nie tylko z jego osobistych cech, ale i z wagi materii, którą się zajmuje.